2013: Η Ώρα της Ευθύνης και για τον Πρωθυπουργό !

Εάν παρατηρήσουμε τα τελευταία χρόνια με ποιον τρόπο λειτουργούσαν οι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας, είναι πολύ εύκολο να αντιληφθούμε ότι αποποιούνταν τεχνιέντως την ευθύνη για την χώρα και τις επιλογές τους.

Η ευθύνη για το κόμμα βρισκόταν σε περίοπτη θέση, αντίθετα με την ευθύνη για την χώρα που δεν υπήρχε πουθενά. Ένας Πρωθυπουργός ήταν επιτυχημένος εάν συγκέντρωνε την απόλυτη πλειοψηφία και ποσοστό πάνω από το 42% των ψηφοφόρων στις εκλογές και στις δημοσκοπήσεις κατά τη διάρκεια της θητείας του. Για να δούμε όμως τελικά, τι πρέπει να συμβαίνει στην πραγματικότητα: όταν επικαλούμαστε ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα ευθύνονται συλλογικά τα μέλη μιας Κυβέρνησης, μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και ο Πρωθυπουργός ή βρίσκεται σε ένα θρόνο υπεράνω πάσης ευθύνης, ενώ είναι ουσιαστικά αυτός που θα έπρεπε να χαράσσει μαζί με τους υπουργούς του την στρατηγική της Κυβέρνησης και να είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή των μέτρων;

Πώς λοιπόν μπορούμε να μιλάμε τόσα χρόνια για τον πετυχημένο κ. Σημίτη ως μακροβιότερο Πρωθυπουργό της Ελλάδας, όταν κατά την μακρά του θητεία συνέβησαν τα όργια της διαφθοράς από τους Υπουργούς των Κυβερνήσεων του, τα οποία και πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός; Ο κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν καθόταν συντετριμμένος και μόνος στο άδειο τραπέζι του Μαξίμου για να πάρει την ευθύνη του αποτελέσματος των εκλογών, γιατί θεωρήθηκε τελικά αποτυχημένος;

Σίγουρα όχι για την χώρα, αφού οι πρακτικές του παρελθόντος συνεχίζονταν κανονικά επί ημερών του, ενώ τα πολιτικά παιχνίδια βρίσκονταν σε οργασμό. Το ζήτημα ήταν ότι μέχρι τότε δε γνωρίζαμε τίποτα από όλο αυτό που θα επακολουθούσε. Ακόμη σε πολλούς Νεοδημοκράτες υπάρχει η απορία για την άνευ όρων παράδοση της εξουσίας στον Γιώργο Παπανδρέου, τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μιλούσε για δύσκολα χρόνια και μέτρα δυσβάστακτα, έχοντας συμφωνήσει την παράδοση της Κυβέρνησης, ενώ τα γυρίσματα του διαφημιστικού σποτ με το ιστορικό ΠΑΜΕ(μάλλον για φούντο εννοούσε) του Γιωργάκη είχαν ήδη ξεκινήσει.

Όλοι ήξεραν ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να περάσει τα δυσβάστακτα μέτρα που ήρθαν αμέσως μετά, γιατί ουσιαστικά αυτό ήταν το κόμμα που κυβερνούσε τα τελευταία τριάντα χρόνια, το πραγματικό Κράτος, το δημόσιο, ο μηχανισμός της οικονομίας, με ένα καλό διάλειμμα που έσπευσαν σαν πεινασμένοι οι της Νέας Δημοκρατίας να υπηρετήσουν απροκάλυπτα τα συμφέροντα και τη διαπλοκή. Μέχρι και από τις κουρτίνες στα υπουργεία έβγαζαν! Όπως κι έγινε, με Πρωθυπουργό τον Γιωργάκη χωρίς να φέρει για άλλη μια φορά την ευθύνη, γιατί πολύ απλά ήταν ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο τίτλος αυτός ήταν αρκετά ικανός να δημιουργήσει ένα τεράστιο τείχος προστασίας απέναντι σε οποιαδήποτε καταστροφή προκλήθηκε εξαιτίας του.

Το μαγείρεμα της λίστας Λαγκάρντ είναι μόνο ένα απλό δείγμα της κατάχρησης εξουσίας και του παιχνιδιού ανάμεσα στους πολιτικούς και τα ΜΜΕ. Και σίγουρα ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο τέως Υπουργός Οικονομικών, δεν έχει την εμπειρία να χειριστεί τα ΜΜΕ με τον τρόπο που το πράττει ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος νομίζει ακόμη ότι θα γίνει κάτι και το ΠΑΣΟΚ θα σωθεί στα χέρια του και δε θα είναι αυτός που θα του κλείσει τα μάτια.

Ο κ. Βενιζέλος βιώνει απλά την παραίσθηση που ζει και ο Έλληνας πολίτης, ο οποίος πιστεύει ότι θα γίνει ξαφνικά κάτι και θα αλλάξει η οδυνηρή πραγματικότητα. Έτσι και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, για τον οποίο τα γεωγραφικά όρια της χώρας εκτείνονται όπου φθάνουν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ μέσα στο οποίο ζουν τόσα χρόνια οι πολιτικοί του χθες χωρίς να ξέρουν τι συμβαίνει στην πραγματική κοινωνία.

Ζούσαμε λοιπόν σε ένα επίπλαστο πολιτικό περιβάλλον με Πρωθυπουργούς που δεν έφεραν ευθύνη γι αυτό που συνέβαινε στη χώρα, στο κόμμα τους, τα πάρτι συμφερόντων, τις διαπλοκές, τις μίζες, σαν να μην ήταν η αρμοδιότητά τους. Απόδειξη της τακτικής αυτής είναι ότι όσα έχουν βγει στη φόρα την τελευταία τετραετία δεν ήταν ικανά ούτε για μία ανάληψη ευθυνών από τον κ. Σημίτη. Θα μου πείτε φταίει ο Καπετάνιος εάν οι υπόλοιποι βυθίζουν το πλοίο;

Η απάντηση είναι σαφώς καταφατική: Ναι και γι’ αυτό βρίσκεται στη μεγαλύτερη θέση ευθύνης, αυτήν του Πρωθυπουργού. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς δείχνει να έχει λάβει το μήνυμα από τον λαό και βρίσκεται πάνω από τους Υπουργούς του για να συντονίζει το έργο της Κυβέρνησης. Ίσως να έχει αντιληφθεί τη μετακίνηση της ευθύνης προς το πρόσωπό του, λαμβάνοντας ο ίδιος πάνω του την ευθύνη για την πορεία της χώρας του. Η σχέση με τους Υπουργούς φαίνεται να είναι σχέση με υφισταμένους, ενώ δείχνει διατεθειμένος να βρεθεί απέναντί τους για να πετύχει τους στόχους της Κυβέρνησης.

Ο Ανασχηματισμός είναι υποχρεωτικός το αμέσως επόμενο διάστημα για να διαμορφωθεί ένα νέο Παραγωγικό μοντέλο που θα δώσει ώθηση στην οικονομία και να έρθει η ανάκαμψη. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει ακόμη ένα εθνικό σχέδιο σωτηρίας με πραγματικά μέτρα για την οικονομία.

Ο Πρωθυπουργός παρουσιάζει ένα νέο προφίλ με διάθεση ανάληψης ευθύνης λόγω του θεσμικού του ρόλου, συνεχίζει όμως την ακραία φοροεισπρακτική λογική που δε βγάζει πουθενά τους πολίτες και οδηγεί την χώρα και την αγορά της σε πλήρη αποσύνθεση. Ας ελπίσουμε ότι η θέση ευθύνης δεν θα αποδειχθεί σαν αυτή που ανέλαβε ο κ. Καραμανλής επί Πρωθυπουργίας του στο Υπουργείο Πολιτισμού ως Υπουργός Πολιτισμού για επικοινωνιακούς λόγους.

Φυσικά, περί ευθύνης ισχύει το ίδιο και για τους Υπουργούς αυτής της χώρας, που είχαν μετατρέψει τα Υπουργεία σε μαγαζάκια από τα οποία έπρεπε να γίνεται κύκλος συγκάλυψης υποχρεωτικά για να περνούν οι ίδιοι και οι ίδιοι. Υπάρχει πολιτικός που μπορεί να έχει περάσει σχεδόν από όλα τα Υπουργεία ως super Manager, ενώ κάποιοι ήταν σε θέση να αρνηθούν θέσεις Υπουργού σε παραπεταμένα δήθεν Υπουργεία, όπως το Αγροτικής Ανάπτυξης, γιατί τάχα το κύρος τους δεν συμβάδιζε με τέτοιες υπουργικές υποβαθμισμένες θέσεις.

Τι έχουμε δει σε αυτή την χώρα ! Άνθρωποι που πέρασαν από όλα τα υπουργεία, που ο ελληνικός λαός επένδυσε πάνω τους τόσα χρόνια με την ψήφο τους, δεν υπήρξαν ικανοί να προτείνουν ούτε την παραμικρή λύση εν όψει της κρίσης, παρά μόνο περίμεναν να τοποθετηθούν στρατηγικά για να διασώσουν το πολιτικό τους τομάρι μέσα σε ένα οργανισμό είτε λέγεται ΠΑΣΟΚ, είτε λέγεται Νέα Δημοκρατία.

Το 2013 ας είναι μία χρονιά πάνω απ’ όλα Ευθύνης ουσιαστικής για όσους βρίσκονται σήμερα στο πολιτικό σκηνικό είτε ανήκουν στην Κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση. Όσο για εμάς τους πολίτες, έχουμε αναλάβει από την πρώτη στιγμή της κρίσης τις δικές μας ευθύνες και γνωρίζουμε πλέον καλά τι σημαίνει ευθύνη για την χώρα μας. Το ίδιο περιμένουμε να πράξουν εφεξής ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί αυτής της Κυβέρνησης με πολιτική βούληση, αλλιώς να πάνε σπίτι τους το γρηγορότερο δυνατόν.

Γιάννης Ζευγώλης, συγγραφέας