Αντώνη, πάρε το όπλο σου! Μείωσε τους Βουλευτές τώρα!

Δεν μπορείτε να πάτε στις Βρυξέλλες να διαπραγματευτείτε, περιμένετε τα πάντα από την Τρόικα, είστε πιόνια των συντεχνιών, υπηρέτες της κομματικής πειθαρχίας, παίζετε με τις λέξεις, εμφανίζεστε σαν λιγούρια σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με το ύφος του Cool Αλέξη, τι σας θέλουμε και τους 300;

Μη μου πει κανείς ότι έχουμε μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση όταν έχουμε περισσότερους βουλευτές! Η έννοια της Δημοκρατίας, όπως διαμορφώνεται τουλάχιστον σήμερα από τις σύγχρονες πρακτικές, δείχνει το δρόμο της μείωσης των βουλευτών, αφού τελικά όλοι περιμένουν από την Τρόικα. Ο Αντώνης να πάρει το όπλο του και να κάνει την υπέρτατη κίνηση για να συνεχίζει να θυσιάζεται ο ελληνικός λαός. 300 βουλευτές, γιατί; Για να έχουν υπαλλήλους οι Τροικανοί, να έχουν οι Βρυξέλλες περισσότερους υποταγμένους, να πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες 100 παραπάνω ή να δίνουμε το βήμα σε θεωρητικές και αφηρημένες θεωρίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης που έχουν πάει για τα μπάνια τους; Το πολιτικό καφενείο τελείωσε! Καθίστε σπίτι σας να πιείτε τούρκικο, να παίξετε τάβλι, να κάνετε ό,τι γουστάρετε από τον δερμάτινο καναπέ σας. Όχι, όμως, άλλο εις βάρος του ελληνικού λαού.

Δεν ενδιαφέρει πλέον κανέναν να λαμβάνετε μισθούς για να συντηρείτε τα πολιτικά σας γραφεία, να εξασφαλίζετε τις μετακινήσεις σας για να μαζεύετε ψήφους, να μιλάτε μονίμως σε ένα κινητό τηλέφωνο για να κανονίζετε τα δικά σας παιδιά και να κυβερνάνε άλλοι! Τολμήστε να βγείτε πλέον στο δρόμο, σαν κανονικοί πολίτες και να δείτε ποια είναι η πραγματικότητα. Περάστε και μιλήστε με τους μαγαζάτορες που περιμένουν άδοξα να μπει κάποιος στα μαγαζιά τους. Μπείτε σε ένα Mini Market να δείτε τη γλύκα! Στεκόμουν τις προάλλες στο Γιάννη από τη γειτονιά που έχει ανοίξει μαγαζί με τη γυναίκα του για το μερομάκατο και αναρωτιόμαστε γιατί η Κοινωνία δεν αφυπνίζεται, όταν δύο 17χρονα κορίτσια του ζήτησαν να χαλάσει ένα 2ευρο σε 20λεπτα και 10λεπτα για να τα μοιράσουν τα ρέστα στην παρέα τους.

Ναι, καλά διαβάσατε!  Πίσω από το παράδειγμα, κρύβονται, κύριοι βουλευτές, 300 εις τον αριθμόν, οικογένειες που δεν αντέχουν πλέον ούτε τα απαραίτητα. Δε θέλουμε, λοιπόν, 300 βουλευτές, δε θέλουμε γραμματείς στα υπουργεία και θέλουμε όσες μειώσεις γίνονται στους μισθούς και τις συντάξεις να μας ανακοινώνονται συγχρόνως οι μειώσεις των βουλευτικών προνομίων και μισθών για να βιώσουμε κάποιοι, για πρώτη φορά ίσως, ουσιαστική Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Τις προάλλες, κάποιοι είχαν το δικαίωμα να χειρίζονται επικοινωνιακά υπέρ τους το γεγονός ότι δε δέχτηκαν το βουλευτικό αυτοκίνητο ή κάποιοι άλλοι καλοθελητές δώριζαν το πολυτελές αυτοκίνητο σε πολύτεκνους. Από πού βρήκαν το δικαίωμα στην Ελλάδα της Κρίσης να διαχειρίζονται τέτοια προνόμια; Μίλησε μήπως κανείς για το αυτονόητο; Όχι, γιατί ζούμε απλά στη χώρα του παραλόγου, όπου όλα μπορούν να ακούγονται φυσιολογικά.

Οι απλοί πολίτες πληρώνουν για να αποκτήσουν το δικό τους αυτοκίνητο, τρέχουν μήπως και σώσουν κανένα διαμαρτυρημένο γραμμάτιο, καταθέτουν πινακίδες, την στιγμή που οι αυτοκινητοβιομηχανίες απολύουν σωρηδόν και δεν ξέρουν πλέον πότε θα είναι η κατάλληλη μέρα να κατεβάσουν ρολά. Δεν κατάλαβα λοιπόν για ποιο λόγο ο βουλευτής θα διαθέτει αυτοκίνητο με κρατικά χρήματα ή θα έχει τη δυνατότητα να μην πληρώνει φόρο για την χρήση του κινητού του τηλεφώνου. Η εποχή της καλοπέρασης, του εύκολου χρήματος, έχει περάσει για τα καλά, όχι για τους πολίτες που δεν τα βρίσκουν έτοιμα, αλλά για ΌΛΟΥΣ.

Οι άνθρωποι λοιπόν που επικαλούνται ότι θέλουν να αποκτήσουν διαπραγματευτική ικανότητα στο εξωτερικό, αυτοί που ισχυρίζονται ότι θέλουν να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα στις αγορές, να πείσουν τους εταίρους μας και άλλα περίεργα της σημερινής δημοκρατίας των αγορών, να ξεκινήσουν από τους 300 Βουλευτές της Ελλάδας. Ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί δεν θέλει ο Πρωθυπουργός; Του το δίνουμε απλόχερα! Γιατί εάν πάει να διαπραγματευτεί την ημέρα που οι Βουλευτές από 300 γίνουν 200, πιστέψτε με ότι θα μπορεί να διαπραγματευτεί για την χώρα μας με μεγαλύτερη άνεση. Δεν πείθετε, κύριοι.

Μπορούσατε όλοι και δεν κάνατε. Και επειδή μιλάμε για ελάφρυνση του κρατικού προϋπολογισμού από πατριώτες, υπάρχει μία πρόταση που θα σπεύσουν όλοι οι πολίτες να υιοθετήσουν: κατ’ αρχήν, κατάργηση της βουλευτικής αποζημίωσης. Επίσης, κατά την περίοδο της κρίσης που μαστίζει την χώρα μας, όσοι βουλευτές έχουν υπηρετήσει πάνω από δύο θητείες στην χώρα μας, να μην πληρώνονται λόγω του ηθικού χρέους απέναντι στην πατρίδα τους. Κάποιοι από την άλλη που διαθέτουν μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία να μην πληρώνονται ουδέν από τον κρατικό προϋπολογισμό κι ας έχουν διοριστεί βουλευτές για πρώτη φορά.

Και κάτι άλλο σημαντικό: μπορεί άραγε ο κάθε βουλευτής να εμφανίζεται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όποτε θέλει και όση ώρα θέλει; Δηλαδή, την στιγμή που θα πρέπει να βρίσκεται μέσα στη Βουλή και να λαμβάνει μέρος σε σημαντικές αποφάσεις με τα μέσα κοινοβουλευτικού ελέγχου που μπορεί να ασκήσει, εκείνος προτιμά να εμφανίζεται σε κανάλια και ραδιόφωνα για να διασφαλίσει την εικόνα του.  Sorry, αλλά βαρεθήκαμε να μασάμε κουτόχορτο. Δεν θέλουμε να είμαστε πλέον αγελαδίσιοι τηλεθεατές ή ακροατές κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Θέλουμε τους Υπουργούς και τους Βουλευτές να παράγουν έργο και όχι να πηδάνε από το ένα κανάλι στο άλλο. Εμείς βουλευτές ψηφίζουμε, όχι καγκουρό ! Όσοι δεν πείθονται από τα παραπάνω να ελέγξουν το νόμο Ραχού, του νέου Πρωθυπουργού της Ισπανίας, ο οποίος προβλέπει ότι: «ο  Βουλευτής θα πληρώνεται μόνο κατά τη διάρκεια της θητείας του και δεν θα έχει σύνταξη που θα προέρχεται μόνο από αυτήν. Θα πληρώνει την αντίστοιχη ασφάλειά του. Όλοι ανεξαιρέτως (παρελθόν, παρόν, μέλλον) και το Ταμείο Σύνταξης της Βουλής περνάει στην ισχύουσα Κοινωνική ασφάλιση άμεσα. Ο Βουλευτής θα απολαμβάνει των προνομίων της Κοινωνικής Ασφάλισης ακριβώς όπως και οι υπόλοιποι πολίτες. Το Ταμείο Ασφάλισης δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για κανέναν άλλο σκοπό… Οι Βουλευτές πρέπει να συμβάλλουν στο ταμείο της Ασφάλισής τους όπως όλοι οι Ισπανοί.

Οι Βουλευτές παύουν να ψηφίζουν την αύξηση του μισθού τους. Οι Βουλευτές εγκαταλείπουν το παρόν σύστημα Υγειονομικής Ασφάλισης και προσχωρούν στο σύστημα Υγείας των υπόλοιπων Ισπανών πολιτών. Οι Βουλευτές θα υπόκεινται στους ίδιους ακριβώς νόμους όπως και οι υπόλοιποι Ισπανοί. Το να υπηρετεί κανείς στη Βουλή είναι τιμή και δεν είναι επάγγελμα. Οι Βουλευτές πρέπει να τηρούν τις θητείες τους στη Βουλή (όχι πάνω από δύο) και μετά να πηγαίνουν σπίτια τους». Όποιος ξέρει τον Μαριάνο Ραχού, επειγόντως να τον πάρει τηλέφωνο και να του πει να μιλήσει με τον Έλληνα Πρωθυπουργό !

Γιάννης Ζευγώλης, συγγραφέας

Πηγή: Εφημερίδα Το Άρθρο 02-08-2012