Ναυαγοί στην ίδια μας την χώρα και η σωτηρία πουθενά!

Όλοι περιμένουμε τη Δευτέρα για μία σανίδα σωτηρίας σαν ναυαγοί στην ίδια  μας την πατρίδα. Κουνάμε τα χέρια μήπως μας ανακαλύψει κάποιος σαν ξεχασμένοι στα αεροπλανοφόρα που πετάνε ακριβώς από πάνω μας και μας αφήνουν μόνο τον καπνό τους. Ξέρουν ότι τα αποθέματα τελειώνουν, αλλά μας πετάνε μόνο ψίχουλα για να επιβιώσουμε. Τι κι αν χαροπαλεύουν στο Ελλαδονήσι; Γνωρίζουν τα φάρμακα που πρέπει να μας ρίξουν, αλλά συνεχίζουν να βολτάρουν πάνω από τα κεφάλια μας παίζοντας, χωρίς να τους ενδιαφέρει μία ουσιαστική λύση που θα βοηθήσει τους Έλληνες να επιβιώσουν  απέναντι στους λυσσασμένους δεινοσαύρους της οικονομίας.

Θα υπέθετε κανείς ότι δεν ξέρουν πού βρισκόμαστε, ή δεν έχουν αρκετά καύσιμα για να επισκεφθούν τους ναυαγούς της δικής τους πολιτικής, της δήθεν ευρωπαϊκής πολιτικής. Δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά. Γιατί γίναμε το κέντρο της γης, χάρη στη μεγαλύτερη παραγωγή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που αντί να ρίξει από τα αεροπλανοφόρα τα σωστά φάρμακα, έριξε ειδικές κάμερες για να μας παρακολουθεί όλος ο πλανήτης σαν ένα σημερινό Truman Show ή ένα φθηνό Big Brother με ολόκληρη τη μεσαία τάξη να χαροπαλεύει, όσο ο υπόλοιπος κόσμος την παρακολουθεί από την κλειδαρότρυπα.

Το ερώτημα εάν θα επιβιώσουν τελικά οι Έλληνες πλανάται σε όλο τον κόσμο με ιδιαίτερο ζήλο, χωρίς όμως να αναζητείται με τον ίδιο ζήλο, έστω παρόμοιο, η απάντηση στο  ερώτημα που θα πρέπει να έρθει μέσα από ουσιαστικές λύσεις. Οι ομαδάρχες των καταλυμάτων όσων από εμάς έχουμε επιβιώσει μέχρι σήμερα τη βγάζουν όλη μέρα αναζητώντας την λύση από τα αεροπλανοφόρα, αγνοώντας όλες τις πηγές πλούτου που προσφέρει το νησί του ναυαγίου στους εξαθλιωμένους και παρείσακτους Έλληνες που κυνηγάνε τα ψάρια σαν πρωτόγονοι με καμάκι, αφήνοντας τα μεγάλα ψάρια να αλωνίζουν.

Οι προθέσεις των “σωτήρων” μας είναι ξεκάθαρες σε όλους, όσο και αυτοί που υποστηρίζουν την κυβέρνηση να διατυμπανίζουν ότι η λύση της Ελλάδας είναι η δόση των 31,5 δισεκατομμυρίων ή των 40φεύγα. Οι δηλώσεις των τελευταίων ημερών ήταν   πιο συγκρατημένες τις τελευταίες ημέρες, για να δημιουργηθεί το κατάλληλο crescendo όσο βαδίζουμε προς τη Δευτέρα για να έρθει η επικοινωνιακή κορύφωση της κορυφαίας δανειακής στιγμής της Ελλάδας. Ποιος περίμενε ότι οι Έλληνες θα πανηγύριζαν τόσο πολύ που θα έπαιρναν ένα δάνειο που θα   σκλαβώσει τις επόμενες γενιές και θα μας υποδουλώσει περισσότερο στους Γερμανούς;

Όσο πεθαίνουν άνθρωποι στην Ελλάδα του Πολιτισμού, της Ιστορίας, των Αρχαίων, των ποιητών και των φιλοσόφων, η Γερμανία έχει να   λύσει κάποιες λεπτομέρειες ακόμη που θα φέρουν λίγους θανάτους… Να κάνουμε υπομονή, να φάμε αέρα κοπανιστό, να πιούμε καπνογόνα, να κοιμηθούμε μέσα στο κρύο χωρίς ρεύμα και η λύση θα έρθει στο σχολικό χορό των παιδιών που την ύστατη στιγμή ο Πρωθυπουργός μας έμεινε χωρίς ντάμα, αφού η κα Μέρκελ τον άφησε στα κρύα του λουτρού.

Η ακαταμάχητη μοιραία  γυναίκα με το βασικό ένστικτο μάς παράτησε πάνω στο καλύτερο, την στιγμή που στην Ελλάδα οι εναπομείναντες πιστοί του Μνημονίου θα έβγαιναν στους δρόμους με σημαίες(τους έχει λείψει αυτή η πρακτική) πανηγυρίζοντας για την επιλογή τους να στηρίξουν τη μετάλλαξη της χουντικής κυβέρνησης σε μία διακυβέρνηση προσαρμοσμένη στις σύγχρονες ανάγκες των ισχυρών του πλανήτη. Ο κ. Γεωργιάδης απορεί  που κάποιοι δε θέλουν τα χρήματα για να  καλυφθούν οι δανειακές ανάγκες της χώρας, γεγονός που θα επαναδραστηριοποιήσει δήθεν την οικονομία.

Όλοι απορούν που ο κόσμος έχει καταλάβει ότι τα παιδιά του Eurogroup είναι μία απέραντη παιδική χαρά με την Ελλάδα στη  μέση να χαροπαλεύει, την ιστορική στιγμή που βαδίζει σύμφωνα με τα λεγόμενα της ιδιόρρυθμης Κυβερνητικής συμμαχίας, τόσο κοντά στην αρετή που εμείς οι κοινοί θνητοί, οι δήθεν χαζοί του συστήματος, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι είναι για το καλό μας που οι  μισθοί πέφτουν κατακόρυφα, που δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε τα δάνειά μας, που είμαστε ανίκανοι να ζήσουμε απλά αξιοπρεπώς και είμαστε ζωντανοί-νεκροί, αφού κανείς από εμάς που δε διεκδικεί τις υπουργικές θέσεις των καλών μαθητών της Μέρκελ,  της μοιραίας Femme Fatale, δεν κουβαλάει πλέον το παραμικρό όνειρο, ελπίδα, σχέδιο για αυτό που στην πατρίδα μας έγινε βίαιο παρόν: το μέλλον. Για άλλη μια φορά τις τελευταίες ημέρες οι τράπεζες σταμάτησαν να παίρνουν τηλέφωνο τους δανειολήπτες, για να ηρεμήσουν. Από Δευτέρα και βλέπουμε, ανάλογα με την απόφαση. Μη γίνει και καμία εξέγερση και την πατήσουν οι  Ελληνογερμανοί, η νέα φυλή των Ευρωπαίων ζουλού! Όποτε υπάρχει κίνδυνος οι Έλληνες να επαναστατήσουν, τα τηλεφωνάκια από τις εισπρακτικές σταματούν κατά ένα περίεργο τρόπο.

Άραγε, ποιος δίνει κατεύθυνση στις εισπρακτικές των Τραπεζών, δηλαδή στις  ίδιες τις τράπεζες; Ο κ. Αντώνης Σαμαράς θα τα έβαζε προεκλογικά και με τις  τράπεζες για να κουρευτούν τα δάνεια των πολιτών, μέχρι τους υμιπαίθριους  και τα αυθαίρετα θα χάριζε στον κόσμο, προκειμένου να ελαφρυνθούν τα νοικοκυριά. Μην αναφερθούμε στην αγορά που θα έριχνε τις τιμές των προϊόντων για να γεμίσει πάλι το καλάθι της νοικοκυράς.

Αντί όλων αυτών προτιμήσαμε την εύκολη λύση, αυτήν που υπαγορεύουν οι εταίροι μας, τον εξευτελισμό μας ως άνθρωποι σαν να είμαστε οι τελευταίοι που αξίζουν να έχουν μια ζωή με προοπτικές, σαν να είμαστε αποκλειστικά ένας διεφθαρμένος λαός που φταίει για ό,τι συμβαίνει στην Ευρώπη, ενώ η πολιτική των Γερμανών είναι αψεγάδιαστη χάρη στην τιμιότητα, συνέπεια και αφοσίωση των Γερμανών σε  ένα μοντέλο ανάπτυξης που μπορεί να φέρει κέρδη 80 δισεκατομμυρίων από  την εξαθλίωση μιας χώρας. Πραγματικά ο γερμανικός εγκέφαλος που σκέφθηκε αυτό το project αξίζει τα συγχαρητήρια της Μέρκελ  και των  υπόλοιπων ηγεμόνων. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε, είναι αλήθεια, ότι η  τοκογλυφία ως διεθνής πρακτική θα μπορούσε να είναι η λύση για την  ανάπτυξη των ευρωπαϊκών χωρών.

Απ´ ότι φαίνεται όμως οι τοκογλύφοι δεν  ξέρουν να σταματούν, η δίψα τους για χρήμα και για κέρδος σε είδος είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορούν να σταματήσουν μέχρι να δώσουν  στους πνιγμένους τα επόμενα λεφτά που φθάνουν σαν φιάλη οξυγόνου έκτακτης ανάγκης για συγκεκριμένο αριθμό αναπνοών. Και δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος σήμερα από την κυβέρνηση να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα στους τοκογλύφους του 21ου αιώνα, να τους πει ότι αρκετά κέρδισαν και έχει  έρθει η ώρα να επιστρέψουν μέρος των κερδών έστω και μεταφρασμένα σε άτοκα δάνεια, σε ρευστότητα στην ελληνική αγορά, σε μείωση επιτοκίων ως μέτρο ανάπτυξης και επενδύσεων.

Περιμένουμε απλά ως λυσσασμένοι και πνιγμένοι χρήματα που σίγουρα δεν αποτελούν λύση για την πορεία της χώρας μας, παρά αποτελούν αποκλειστικά μία ανάσα για τις Τράπεζες. Όπως πέρασαν 3 χρόνια φτώχειας και εξαθλίωσης, εξευτελισμού του Έλληνα μέσα στη δίνη της κρίσης, έτσι μπορεί να περάσει και η επόμενη 20ετία για να μας   εκμηδενίσουν ως λαό. Εκτός και αν αντισταθούμε σθεναρά απέναντι στο σύστημα που είναι και ο “επίσημος κατασκευαστής” της κρίσης ως “έξυπνο” μέσο επέμβασης στην εθνική κυριαρχία των λαών.

Γιάννης Ζευγώλης, συγγραφέας

Πηγή: Εφημερίδα Το Άρθρο 25-11-2012