Πολλή ιστορία για το ΤΙΠΟΤΑ!

Πού είναι ο νικητής, οέο;

Μπορεί κάποιοι να εξαγγέλλουν ότι ο νικητής των εκλογών είναι ο Τσίπρας με το μεγάλο ποσοστό που έλαβε, άλλοι να πρεσβεύουν ότι ο Σαμαράς με την απεγνωσμένη συσπείρωση της τελευταίας στιγμής βγήκε πρώτος, ή η Χρυσή Αυγή με το ενισχυμένο ποσοστό κατόρθωσε να εδραιωθεί πλέον επισήμως ως ακροδεξιό κόμμα στη Βουλή. Εάν κάναμε ένα flash-back στις εκλογές της 6ης Μαίου, θα συμφωνούσαν οι περισσότεροι ότι η ψήφος του ελληνικού λαού αναδείχθηκε πραγματική νικήτρια των εκλογών με τον έλληνα ψηφοφόρο να μετακινείται αισθητά στον ιδεολογικό χάρτη της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Δεν θα μπορούσε όμως κάποιος να το ισχυριστεί και για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Νικητές σε αυτές τις εκλογές είναι τα αποκαίδια του συστήματος, η κακή νοοτροπία του παρελθόντος, τα εδραιωμένα ΜΜΕ, οι ταυτισμένοι δημοσιογράφοι με τα δύο μεγάλα κόμματα, οι υπηρέτες των υπόγειων διαδρομών, οι σκυταλοδρόμοι της διαφθοράς, τα αδερφάκια των θεσμικών, οι βολεμένοι της προηγούμενης Ελλάδας, οι γαλαζοπράσινοι καρεκλοκένταυροι, οι παχύσαρκοι μιζαδόροι, οι εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι παντός καιρού.

Η απογοήτευση των απλών ανθρώπων που εκδήλωσαν την επανάστασή τους στην κάλπη, ήταν ολοφάνερη το πρωινό της 18ης Ιουνίου, όταν επέστρεψαν στη δύσκολη καθημερινότητά τους για να δώσουν χώρο για άλλη μια φορά σε όσους έτρεφαν φιλοδοξίες της πάλαι ποτέ εποχής ότι το κόμμα κάπου θα τους βολέψει, κάποια πόρτα θα ανοίξει για αυτούς, ένα τηλέφωνο θα πέσει στους αρμόδιους φορείς, κάποια θεσούλα θα δημιουργηθεί. Πολλή ιστορία λοιπόν για το τίποτα. Δανείζομαι το γνωστό γνωμικό από παλιές καραβάνες της πολιτικής, σύμφωνα με το οποίο η Κάλπη είναι μεγάλη πουτάνα για να υποστηρίξω ότι η πουτανιά τελικά είναι βαθιά ριζωμένη στον ελληνικό λαό, αφού τις τελευταίες ημέρες πριν από την κάλπη, όταν κάποιοι φρόντιζαν να μη μας παίρνουν τηλέφωνα από τις εισπρακτικές εταιρίες των τραπεζών (με κομματική οδηγία παρακαλώ), το παιχνίδι της πόλωσης επανήλθε στα καφενεία σαν hobby από τα παλιά, ξεχνώντας τι μας περιμένει την επόμενη μέρα. Τα ΜΜΕ κατόρθωσαν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη με επιτυχία από τα κόμματα που μας κυβερνούσαν μέχρι σήμερα. Εδώ η συνταγή είχε πιάσει στο εξωτερικό με τον πόλεμο στο Ιράκ, δε θα γινόταν με τον οικονομικό πόλεμο στην Ελλάδα;

Σίγουρα αμερικανοί σύμβουλοι ΜΜΕ θα έχουν πάρει το MEGA να δώσουν συγχαρητήρια σε ορισμένους δημοσιογράφους, όπως η Μέρκελ στο νέο Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Απορώ πώς δε βγήκε το σκάνδαλο του Τσίπρα με τη Μόνικα Λεβίνσκι στα κανάλια. Πώς τους ξέφυγε; Ειρηνικές διαδηλώσεις, κοσμοσυρροή στις πλατείες, αναβίωση της γειτονιάς με ανθρώπους που είπαν για πρώτη φορά καλημέρα, τόσες πολιτικές μάσκες πετάχτηκαν στα σκουπίδια, κομματικές ταυτότητες κάηκαν στην πυρά, αμέτρητα GPS δεν έβγαζαν προορισμό σε ασφαλή ψηφοθυρικά καταφύγια, αλλά οδηγούσαν σε πολιτικό ένστικτο αλλαγής με προοπτική κάθαρσης του συστήματος. Όλα αυτά λοιπόν για να υπηρετήσουν το σύστημα οι ίδιοι που μας έφεραν στη δεινή θέση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Εάν εξαιρεθεί η Δημοκρατική Αριστερά, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία καλά κρατούν για να διορθώσουν πλέον όχι τα λάθη της προηγούμενης οικογενειοκραταιής Ελλάδας, αλλά τα λάθη της διακυβέρνησης Καραμανλή και να εξασφαλίσουν πιο γερούς δεσμούς εξουσίας με τους πολίτες.

Στόχος των εγωκεντρικών κομμάτων στην εξουσία της Κυβέρνησης και των ΜΜΕ θα είναι να γεννήσουν περισσότερα παιδιά του συστήματος. Η βλέψη της Ελλάδας του μέλλοντος θα είναι να αποβάλλονται όσοι «παίζουν» εκτός συστήματος, όσοι δεν είναι μέσα στα πράγματα. Ήδη έχουν ξεκινήσει να κουνιούνται. Για άλλη μια φορά θα ευνοούνται, πιο έξυπνα φαντάζομαι αυτή τη φορά, τα δικά τους παιδιά, γιατί όσοι είναι απαλλαγμένοι από κομματικές ταυτότητες θα έχουν πάλι απέναντι τον εαυτό τους και μόνον αυτόν. Ίσως αυτοί που δεν είχαν στήριγμα όλα αυτά τα χρόνια μπορούν να το αντιληφθούν καλύτερα.

Και εδώ που τα λέμε, δεν είναι εύκολο να απαρνηθείς αυτό που είσαι σήμερα. Ξαφνικά, κάποιοι βάλθηκαν, πάντοτε με τη βοήθεια της προπαγάνδας περί παραμονής στο ευρώ, να εξαντλήσουν τις παραδοσιακές τους αξίες, ξεκινώντας από το κόμμα που ανήκαν τόσα χρόνια. Ξεχνώντας βέβαια ότι η κάθαρση της κοινωνίας ξεκινάει πρώτα από μέσα μας. Αμέσως έσπευσαν ορισμένοι να ξεστομίσουν φράσεις περί επεισοδίων στην Αθήνα και πόσο η νέα Κυβέρνηση θα μπορεί να κυβερνήσει με όσους δημιουργούν επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας. Ακούσαμε και το θρυλικό μελό των ημερών ότι όλα τα κόμματα μαζί θα έπρεπε να συγκυβερνήσουν χωρίς να είναι απαραίτητη η Αντιπολίτευση. Άκουσον, άκουσον! Η πεμπτουσία της Δημοκρατίας, η αξιωματική αντιπολίτευση που θα πρέπει να ελέγχει επισταμένως το έργο της Κυβέρνησης, κρίνει το ΠΑΣΟΚ ότι δεν είναι απαραίτητο μωρέ… Μόλις θα βρεθούν στην αντιπολίτευση, μπορεί να επικαλεστούν ότι και η Κυβέρνηση δεν είναι απαραίτητη. Πού ξέρεις;

Το ζήτημα που τίθεται όμως είναι καθαρά ερμηνευτικό: μήπως(λέω μήπως) όλα αυτά τα χρόνια, Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση τα είχαν κάνει πλακάκια και γι’ αυτό δεν είδαμε άσπρη μέρα; Όλοι ξέραμε ότι ενώ τα βράδια στα κανάλια τρώγονταν, το επόμενο πρωί έπιναν καφεδάκι με μεγάλο καλαμάκι για παχύρευστη γρανίτα φράουλα. Τόσο απολάμβαναν τα τηλεοπτικά κατορθώματά τους, ρουφώντας παρέα. Εάν δεν το έχετε καταλάβει ακόμη, η νέα εποχή για την ανάπτυξη της Ελλάδας, έχει ξεκινήσει. Δέστε τις ζώνες σας και φύγαμε! Προσοχή μην μπλεχτεί η σημαία της Ελλάδας πουθενά. Και εντάξει να μην ανέβει. Μην ξηλωθεί, να λέμε. Το τρίτο κουδούνι του θεάτρου, έχει χτυπήσει από την στιγμή που η κάλπη έβγαλε δίδυμα. Σύμφωνα με τις παλιές καραβάνες, η κάλπη είναι σαν την έγκυο γυναίκα την παλιά εποχή που κάποιος δεν είχε τη δυνατότητα να μάθει το φύλο. Βέβαια, γι’ αυτό έβαλαν το χεράκι τους καλά οι εταιρίες δημοσκοπήσεων που φρόντισαν να δείξουν -και καλά- την τάση των ψηφοφόρων.

Η παράσταση έχει αρχίσει. Να δούμε ποιοι θα μείνουν μέχρι το τέλος του έργου. Στα καμαρίνια θα χαιρετήσουν οι Χρυσαυγίτες σίγουρα! Τουλάχιστον, όσοι μιλήσαμε για πρώτη φορά μεταξύ μας, λόγω της κοινής μας θέσης, ας συνεχίσουμε να λέμε καλημέρα. Είναι το μόνο που θα μείνει τσάμπα στην Ελλάδα!

Γιάννης Ζευγώλης, συγγραφέας       

Πηγή: Εφημερίδα Το Άρθρο 21-06-2012