Πόσο ψεύτες είστε; Πόσο κορόιδα είμαστε; Ψέμα και πάλι ψέμα. Δίνει και παίρνει στην πολιτική σκηνή της χώρας. Για άλλη μία φορά παίρνουν επώδυνα μέτρα για να συγκεντρώσουν το πακέτο, επιβαρύνοντας τους συνταξιούχους. Παρά τις εξαγγελίες τους, οδηγούνται με θρασύτητα στην ίδια τακτική. Και τολμούν να λένε ότι είναι τα τελευταία επώδυνα μέτρα. Και κάποιοι κρύβονται μάλιστα πίσω από τις αποφάσεις Σαμαρά για να σώσουν το πολιτικό τους τομάρι.
Όχι, κύριοι της Κυβέρνησης. Ευθύνεστε όλοι εξίσου. Ο ένας στηρίζει τον άλλον στο πρωτόγνωρο σχήμα της ενότητας, των καλών παιδιών της Μέρκελ, της ευθύνης απέναντι στην τραγική κατάσταση της χώρας. Δεν πειράζετε τον Σαμαρά, τον ακολουθείτε μάλιστα πιστά και με ευλάβεια, κι εκείνος αναλαμβάνει δήθεν μόνος του το πολιτικό κόστος. Ούτε την μέγιστη στιγμή της υποτέλειας δεν έχουμε πολιτικούς να βγουν με θάρρος και να δηλώσουν την πίστη τους στα πιο επώδυνα μέτρα που έχουν παρθεί στην Ελλάδα. Παραλίγο να καταργήσουν το χαράτσι, παραλίγο να κάνουν αυξήσεις στις συντάξεις, παραλίγο να χαρίσουν τα αυθαίρετα και τελικά παραλίγο να μας ……………..
Πόσες φορές ακούσαμε την λέξη Ανάπτυξη διά στόματος των πολιτικών αρχηγών και σήμερα σπρώχνουν την οικονομία σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση με μέτρα που πνίγουν ακόμη περισσότερο τον Έλληνα πολίτη. Γύρω μας συνεχίζουν να μεταναστεύουν, να χάνουν τις δουλειές τους, να αυτοκτονούν, αλλά εμείς κοιτάζουμε να είμαστε τα καλά παιδιά της Μέρκελ. Πήγε βέβαια ο ελληνικός λαός να ψηφίσει τους ίδιους ταχυδακτυλουργούς που εξαφανίζουν διά μαγείας την αγορά, τους μισθούς, τις συντάξεις, τα όνειρα, τα κίνητρα, τις δουλειές, τους επιχειρηματίες, αλλά το ευρώ στο ύψος του. Ξαφνικά έγιναν όλοι Ευρωπαίοι και υποστηρικτές. Τι έκαναν τόσα χρόνια για να το στηρίξουν;
Έγιναν συνδημιουργοί σε ένα νόμισμα κυρίαρχο, σταθερό, δυναμικό με υποταγμένους δούλους των μονοπωλίων που θρέφουν τους ισχυρούς ακόμη περισσότερο. Τι καλά! Έχουν δίκιο, μωρέ. Δεν είδατε, στροφή που έκανε η Μέρκελ μετά την συνάντηση με τον Πρωθυπουργό; Κάποιοι μέχρι σήμερα κατηγορούσαν τους δημιουργούς θεωριών συνωμοσίας και έσπευδαν να ερμηνεύσουν απλουστευμένα τι συμβαίνει με λογικά οικονομικά κριτήρια. Τώρα, όμως, η αλήθεια βγαίνει στο φως. Παγκόσμια συμφέροντα που ξεπερνούν την καθημερινότητά μας βγαίνουν στο προσκήνιο και οι ηγέτες των χωρών μοιράζουν χαμόγελα, γιατί απλά παίζουν με την υπερχρεωμένη Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων που είναι σήμερα πιο υποδουλωμένη από ποτέ. Μην προσπαθήσετε να δώσετε λογική ερμηνεία σε αυτό που συμβαίνει.
Δεν υπάρχει εξήγηση. Η δυσεύρετη ανάπτυξη θα έρθει αποκλειστικά όταν μας αγοράσουν ό,τι υγιές έχουμε. Αμέσως μετά, εδώ θα είμαστε(δεν είναι πλέον σίγουρο), θα αποφασίσουν να μας αναπτύξουν. Μία επιχείρηση έχουν οι άνθρωποι, με αυτή τη νοοτροποία λειτουργούν και έρχονται να πάρουν σκοτωμένο το εμπόρευμα. Η μάλλον αυτή είναι η δουλειά τους. Ψάχνουν μικρούς για να τους εξαγοράζουν, απλά η συμφωνία περιλαμβάνει να μας αφήσουν πίσω από ένα γραφείο και να διαχειριζόμαστε τις εντολές, γιατί ψάχνουν αχυράνθρωπους και απ´ ό,τι φαίνεται τούς έχουν βρει.
Να δείτε ξαφνικά που γι´άλλη μία φορά, ως διά μαγείας, όταν οι πολιτικοί μας αρχηγοί θα θέλουν να ανανεώσουν την λαϊκή εντολή, όλο το κλίμα θα αλλάξει. Ξαφνικά η ξεπουλημένη Ελλάδα θα βρεθεί στο δρόμο της Ανάπτυξης. Τα πτώματα του πολέμου θα τα εξαφανίσουν, όπως έκαναν με τους αστέγους και τα αδέσποτα πριν τους ολυμπιακούς αγώνες της ντροπής. Όσο για το γεγονός ότι κάηκε όλη η Ελλάδα, δεν είδα τους καλούς μας ηγέτες να ανησυχούν και πολύ. Η θεματολογία και η προτεραιότητα στα κανάλια είχε δοθεί στη Μέρκελ, όσο εξαφανιζόταν η Μαστίχα από προσώπου γης.
Εάν συνέβαιναν οι καταστροφές αυτές πριν την κρίση, σήμερα θα μιλούσαν για παραιτήσεις κυβερνήσεων, αλλά βλέπεις οι κυβερνώντες καίγονται για άλλα σήμερα. Λίγες ημέρες πριν ταξίδεψε η δήλωση του Πρωθυπουργού ότι κέρδισε η κυβέρνηση την πρώτη μάχη ενάντια στο lobby της δραχμής. Άντε και με τη νίκη! Απλά φοβάμαι ότι σε κάθε μάχη που θα βγαίνει νικήτρια η κυβέρνηση, θα πεθαίνουν άμαχοι πολίτες. Και όταν θα έρθει η στιγμή όπου οι κυβερνώντες μας θα δηλώσουν ότι νίκησαν, τότε δε θα υπάρχει κανείς να τους ακούσει, ούτε καν οι δικοί τους. Ακόμη να καταλάβουν ότι δεν έχουν απέναντί τους συντεχνίες και εχθρούς, αλλά τον πολίτη που είναι κάθε μέρα πιο κοντά στον γκρεμό, όπως οι συνάνθρωποί του που παρακολουθεί καθημερινά να πέφτουν λίγο πριν απ´ αυτόν.
Γιάννης Ζευγώλης, συγγραφέας
Πηγή: Εφημερίδα Το Άρθρο 02-09-2012
Subscribe To My Newsletter
BE NOTIFIED ABOUT BOOK SIGNING TOUR DATES
Donec fringilla nunc eu turpis dignissim, at euismod sapien tincidunt.
