Το Υπουργείο Υγείας προειδοποιεί: Τα νέα κόμματα βλάπτουν σοβαρά την Υγεία!

Μία τόσο δραματική στιγμή για την χώρα μας, κάποιοι λειτουργούν εκ του ασφαλούς και διατυμπανίζουν ότι θα προχωρήσουν στη δημιουργία νέων κομμάτων. Ξαφνικά, θυμήθηκαν ότι δεν ταιριάζουν με το κόμμα που υπηρετούσαν όλα τα χρόνια της ζωής τους και αποφασίζουν την ύστατη στιγμή για την πατρίδα τους να γίνουν τόσο πατριώτες που, αντί να ασχοληθούν με προτάσεις εξόδου από την κρίση, σωστή διαχείριση και λύσεις νυχθημερόν, επιλέγουν να βουτήξουν στον κυκεώνα της νέας δημιουργίας κομματικών σχηματισμών, στη δίνη των διαξιφισμών και των επικοινωνιακών τερτιπιών, των media, της συγγραφής νέων αρχών, παραβλέποντας ότι οι πολίτες έχουν την ανάγκη της επιβίωσης και δεν ενδιαφέρονται διόλου για την εγωιστική και προσωπική επιτυχία στελεχών που θέλουν να αποδείξουν ότι μπορούν να είναι πρώτοι και καλύτεροι.

Εάν κάποιος έχει να προσφέρει κάτι που δεν μπορούν να προσφέρουν οι υπάρχοντες κομματικοί σχηματισμοί, οι πόρτες των media είναι ορθάνοικτες πλέον για να διατυμπανίσουν λύσεις που θα μας βγάλουν από την κρίση. Να θυμίσω ότι το κόμμα δεν είναι μη κυβερνητική οργάνωση.

Γιατί τώρα τελευταία παρουσιάζεται σαν κάτι εύκολο και εύπεπτο από τα ΜΜΕ και ορισμένους τηλεαστέρες. Όλοι ξαφνικά που συγκεντρώνουν ηγετικά χαρακτηριστικά από όλους τους ιδεολογικούς χώρους, θα δημιουργήσουν δικό τους κόμμα. Αμάν, με τις προσωπικές φιλοδοξίες του καθενός! Οι υπηρέτες του συστήματος που μας έφεραν μέχρι εδώ, οι κυριλέ μπάτλερ, ξαφνικά αναζητούν επικοινωνιακούς τρόπους διαφυγής, αντί να συγκρουστούν με τον ίδιο τους τον εαυτό.

Η δημιουργία, βέβαια, νέων κομμάτων δεν ανήκει μόνο σε ανθρώπους ταυτισμένους με το ένα κόμμα ή με το άλλο, αλλά και με νέα πρόσωπα που αντί να δημιουργήσουν ένα οικοδόμημα που θα συμβάλλει σε ήδη υπάρχοντες κομματικούς μηχανισμούς για την αντιμετώπιση της κρίσης, περιμένουν να περάσει η μπόρα για να εμφανιστούν ξαφνικά ως σωτήρες ένα ασφαλές χρονικό σημείο πριν τις επόμενες εκλογές που θα είναι άφθαρτοι και ωραίοι. Sorry, guys, αλλά αρκετά με τα νέα κόμματα. Ούτε έχουμε ανάγκη για περισσότερη διασπορά της διαφθοράς! Το ζήτημα των καιρών είναι να επέλθει η κάθαρση στους ήδη υπάρχοντες οργανισμούς και όχι να γεννήσουμε «νέες εστίες μόλυνσης».

Εάν έχει κάποιος κάτι να προσφέρει, ας έρθει να το πει. Και εμείς οι ανυποψίαστοι πολίτες, με χαρά να το ακούσουμε και να το φιλτράρουμε. Ήρθε, βέβαια, η ώρα να μιλήσουμε και για πολίτες δύο ταχυτήτων, όχι μόνο για Ευρώπη δύο ταχυτήτων. Στην ίδια μας τη χώρα. Από τη μία οι βολεμένοι με τα δίχτυα τους σε σημαντικό μέρος του πολιτικού ιστού (και ο ίδιος ο Spiderman θα ζήλευε τον ιστό) ή καλύτερα του διεφθαρμένου μηχανισμού και από την άλλη οι πολίτες που έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα του μνημονίου και όχι απλώς θεωρητικά, ως σύμβολα ή εξίσωση που πρέπει να λύσουν για τους άλλους και όχι για τους ίδιους. Τόσοι σπουδαίοι Managers, διαχειριστές, καθηγητές του Harvard, γιατί όλο τον καιρό που το φαγοπότι πήγαινε σύννεφο, δεν επεμβαίνατε να μας δείξετε το know-how; Ας μη γελιόμαστε. Η δημιουργία νέων κομμάτων βλάπτει σοβαρά την Υγεία των πολιτών! Ο καθένας από την πλευρά του μπορεί να προσφέρει στα κόμματα που ήδη υπάρχουν.

Και μην κάνει κανείς σαν κακομαθημένο και αρχίσει να μιλάει για πλουραλισμό, πολυκομματισμό και δημοκρατικές έννοιες και ότι απόψεις του γράφοντος δεν αφήνουν περιθώρια ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας. Έχετε πιάσει τα άκρα σαν σύγχρονοι τιραμόλες, υποδυόμενοι είτε τους υπηρέτες των κομμάτων που βαράνε με την πρώτη ευκαιρία προσοχή σε κάθε κομματική εντολή, είτε τους νέους δυναμικούς δημιουργούς που θα σώσουν την χώρα με ένα κόμμα που θα αποτελέσει παράδειγμα ανεξαρτησίας και λύσης εξόδου από την κρίση. Για να εκφράσετε ποιους; Αυτό δε μας είπατε. Γιατί, όσο και να αγναντεύω τον ιδεολογικό χάρτη, όλα σχεδόν τα σημεία (τα δημοκρατικά τουλάχιστον) έχουν πάνω πολύχρωμες πινέζες.

Εκτός και αν θέλετε να βγάλετε καμία και να βάλετε τη δική σας. Την στιγμή που το ταμπλό με τις οικονομικές υποχρεώσεις του Έλληνα πολίτη, του μέχρι χθες επαγγελματία, του ανέργου, του συνταξιούχου, είναι γεμάτο από πινέζες πάνω σε απλήρωτους λογαριασμούς για τους οποίους δεν μπορεί να κάνει τίποτα παρά μόνο να περιμένει. Πόσο μακριά από την πραγματικότητα, την ελληνική κοινωνία πρέπει να είναι κάποιος για να θέλει με υπέρμετρη φιλοδοξία να δημιουργήσει αυτή τη στιγμή το δικό του κόμμα;

Πόσο δεν έχει να νοιαστεί για τα καθημερινά, όπως είναι η φοροκαταιγίδα, η ανεργία, το μέλλον, η σύνταξη, η επιβίωση; Εάν δε θέλουν, λοιπόν, να προσφέρουν στα κόμματα που βρίσκονται εν ζωή – και αναφέρομαι σε όλους τους υπάρχοντες κομματικούς μηχανισμούς – να κάτσουν στα αυγά τους και να κλωσήσουν. Τουλάχιστον μπορεί να γεννήσουν κάτι φρέσκο από την αρχή και όχι ένα αποκαΐδι της μέχρι τώρα πολιτικής τους πορείας.

Γιάννης Ζευγώλης, συγγραφέας      

Πηγή: Εφημερίδα Το Άρθρο 19-09-2012